به گزارش «فرهیختگان»، تیم فوتبال استقلال از هفته چهارم لیگ برتر در یک دیدار خارج از خانه دیگر مقابل پیکان متوقف شد و این درحالی است که به‌جز بحث نتیجه‌گیری، بسیاری از پیشکسوتان و هواداران این تیم معتقدند استقلال محمود فکری روند خوبی نداشته است و امیدوارکننده بازی نمی‌کند. با این‌حال آبی‌ها یکی از بهترین شروع‌های فصول اخیر را داشته‌اند و همین اتفاقات یعنی ضدونقیض‌های به‌وجود آمده یک مقدار ابهامات را درخصوص آینده تیم با این کادرفنی بیشتر کرده است. با این‌حال خیلی‌ها از جمله مربی فصل قبل این تیم به آینده امیدوارند. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با صالح مصطفوی را در ادامه می‌خوانید.

انتقادهای زیادی به تیم فکری شده، شما به روند استقلال امیدوارید؟

بله، به این تیم خیلی امید دارم، چون بازیکنان قابلی در این تیم هستند، ضمن اینکه نتایج استقلال و امتیازاتی که تا به‌حال جمع کرده نسبت به سال‌های گذشته نشان از پیشرفت در همین ابتدای فصل و چهارهفته ابتدایی دارد. یک بازی با فولاد در خارج از خانه بود که شاید تیم زیاد شکل درستی نداشت، البته همان بازی هم می‌شد مساوی تمام شود که آن زمان هشت امتیاز برای چهارمسابقه آن هم برای دو بازی داخل خانه و دو بازی خارج از آن، یعنی کسب حدنصاب امتیاز قهرمانی، بنابراین به‌ نظر من قضاوت کردن برای این استقلال یک مقدار زود است. شاید بعضا شکل بازی‌ها خوب نباشد که به‌مرور این تیم جا می‌افتد، از سوی دیگر تغییرات زیادی در ترکیب شکل گرفته و به‌نظر من استقلال هنوز به بازی کردن بدون علی کریمی عادت نکرده اما به‌مرور روند این تیم درست خواهد شد.

در این چهار دیدار به‌خصوص دو مسابقه بیرون از خانه که استقلال بازی را نبرد، اشکال کار را در کجا دیدید؟

در بازی مقابل پیکان این تیم با سیستم 5-4-1 و بسیار فشرده بازی می‌کرد و استقلال یک مقدار کمتر توانست خلق موقعیت کند، هرچند اگر ضربه سر آخر مطهری کمی زاویه داشت و گل می‌شد استقلال یک بر صفر برده بود و این صحبت‌ها و انتقادها هم مطرح نمی‌شد، ولی در بازی با فولاد یک‌سری داستان‌های دیگر به‌وجود آمد و در بحث انتقال مشکلاتی بود. درمجموع استقلال به‌طورکلی در این دیدار در فاز انتقال مشکل داشت، هرچند برای این بازی اسماعیلی نبود و داریوش هم بعد از مدت‌ها فرصت بیشتری برای بازی پیدا کرد و چون خیلی‌وقت بود بازی نکرده بود تا بخواهد جا بیفتد این موضوع زمان می‌برد. پس همه این مسائل وجود دارد و اگر آنها را کنار هم بگذارید، درمجموع چیزی که بخواهیم به آن فاجعه اطلاق کنیم، اتفاق نیفتاده است.

اگر بخواهید یک مقدار فنی‌تر صحبت کنید، آیا در این چهار بازی از محمود فکری و تیمش طرح و برنامه‌ای دیده‌اید؟

بله، به‌طور مثال یک شکل جدید کرنر زدن و قرار گرفتن بازیکنان در زمان زدن کرنر‌ها را دیدم که بازیکنان با ماکس کردن همدیگر، یکدیگر را آزاد می‌کردند که این یک نمونه از برنامه در کار استقلال است یا در همان بازی با فولاد یا در بازی اول یکی از برنامه‌هایی که زیاد اجرا می‌شد، این بود که بتوانند از سرعت مهدی قایدی و ارسلان مطهری در پشت دفاع استفاده کنند که برخی مواقع منجر به کسب موقعیت برای آنها می‌شد. در ادامه در دیدار با ماشین‌سازی وقتی استقلال به گل رسید، بعد از آن دو، سه موقعیت خیلی خوب به شیخ‌دیاباته رسید، البته یک پنالتی هم اتفاق افتاد که داور مسابقه ندید و اینها به‌خاطر استفاده از فضایی بود که ایجاد شد اما پیکان، استقلال را آنالیز کرده و با شناخت به مسابقه آمد و آن فضا را گرفت، ضمن اینکه سرمربی این تیم نیز بعد از مسابقه به این موضوع اذعان داشت. البته راهکار بعدی استقلال ارسال از جناحین بود که شاید اگر شیخ حضور داشت، می‌شد خطرهای بیشتری را ایجاد کرد یا به‌طور مثال پاس‌های میلیچ برای فوروارد‌ها زیاد تکرار می‌شود که در بازی با فولاد منجر به پنالتی شد و در همین دیدار آخر هم دو، سه توپ در موقعیت‌های خوب به قایدی درمحوطه جریمه رسید. حرکات ترکیبی جناحین به‌ویژه در سمت چپ استقلال که با وجود میلیچ و نادری انجام می‌دهد، یک‌سری کارهای تکرارشونده است که این تیم انجام می‌دهد و این‌طور نمی‌توان گفت که استقلال هیچ‌برنامه‌ای ندارد، ممکن است این برنامه‌ها در یک بازی نتیجه بدهد و بازی دیگری نتیجه ندهد.

یکی از رسانه‌ها بازگشت استقلال به دهه ۶۰ را تیتر کرده بود، یعنی توپ را به جناحین بدهید تا فقط برای ایجاد موقعیت سانتر شود.

وقتی یک تیم فشرده بازی می‌کند، راهکار‌های دیگر هم غیر از سانتر کردن وجود دارد، مثلا در انگلیس همه تیم‌ها مقابل منچسترسیتی به همین شکل فشرده بازی می‌کنند و آنها برای رسیدن به موفقیت باید راهکارهایی دیگر را هم انتخاب و بازی کنند، با این حال باید ببینیم اصلا ابزار انجام آن راهکارها را داریم یا خیر. در بسیاری از دیدارها خود منچسترسیتی و گواردیولا نیز وقتی تیم‌ها فضا را از آنها می‌گیرند و نمی‌توانند موقعیت ایجاد کنند با مشکل مواجه می‌شوند، هرچند در چنین دیدارهایی اگر شما اولین موقعیت را گل کنید فضا باز می‌شود، مثل بازی با ماشین‌سازی. اگر به‌طور کلی بخواهم بگویم هنوز هم معتقدم که فاجعه رخ نداده است.

برخی می‌گویند فکری دیر تعویض می‌کند و در تعویض‌هایش بازیکنانی را به‌میدان می‌آورد که شاید کارایی ندارند.

نکته اصلی این است که ما در تمرینات تیم نیستیم و نمی‌دانیم آنها چطور تمرین می‌کنند و این بازیکنان در تمرین چه روندی دارند. همین بازیکن جوانی که مقابل پیکان به‌میدان رفت و من هم او را نمی‌شناسم، نمی‌دانیم در تمرینات چطور بوده است؛ شاید در تمرینات عالی کار کرده و وقتی یک بازیکن در تمرین عالی است، پس حقش است که به او بازی برسد. شاید شرایط این‌طور ایجاب می‌کرد، اما همه این انتقادها و صحبت‌ها درصورتی‌که ضربه سر مطهری گل می‌شد، دیگر نبود و آن موقع همین کارشناسان می‌گفتند اصرار به ارسال از جناحین باعث شده استقلال به گل برسد و بازی را ببرد.

یعنی انتقادی به تعویض کردن‌های کادر فنی استقلال ندارید؟

اگر تعویض همراه با تغییر سیستم باشد نباید انتقاد کرد، هرچند در بازی با پیکان دو تعویض این تیم اجباری بود و شاید همین امر برنامه‌های کادر فنی را به‌هم ریخت.

به‌جز فکری به‌عنوان سرمربی، مرفاوی و مظلومی هم هستند و شائبه دخالت‌های فنی آنها وجود دارد، یعنی به‌نوعی آشپز در استقلال سه تا شده است.

بعد از بازی خود آقای مرفاوی مصاحبه کرد و گفت تصمیم اول و آخر درخصوص مسائل فنی را فکری می‌گیرد و از سوی دیگر همه این دوستان که در کادر فنی استقلال مشغول هستند، حتما پذیرفتند که بالاخره یک نفر حرف آخر را می‌زند، ضمن اینکه همه آنها آدم‌های باتجربه‌ای هستند و ان‌شاءالله این تجربه آنها به تیم کمک می‌کند.

برخی هم می‌پرسند خریدهای جدید استقلال کجا هستند و چرا از آنها کمتر بهره گرفته می‌شود؟ هرچند در این بین مرادمند، نادری و موسوی به ترکیب اصلی رسیدند، الان وقت آن نیست امثال مهدی‌زاده یا بابک مرادی هم به ترکیب اضافه شوند؟

فکر می‌کنم فقط نادری با نظر مستقیم محمود فکری جذب استقلال شده است. هرچند این بازیکن هم در این یکی، دو دیدار عملکرد خوبی داشته، حالا اینکه شاید فکری به بعضی خرید‌ها اعتقاد ندارد یا در تمرینات آن چیزهایی را که می‌خواهد آنها انجام نمی‌دهند، نمی‌دانم و این موضوع دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد، اما باید به نظر سرمربی تیم احترام گذاشت. چهارهفته زمان کمی است برای این همه انتقادی که از یک گروه جدید می‌شود. در این چهارهفته استقلال با دو تیم تازه صعود کرده، بازی داشته است؛ یک‌بار با فولاد بازی کرده که این دیدار هم یک دیدار خاص در خارج از خانه به‌شمار می‌رود و یک بازی با پیکان که در زمین خراب و آن هم خارج از خانه انجام شده است. ضمن اینکه استقلالی که پارسال نایب‌قهرمان شد، رفت و برگشت مقابل همین پیکان را مساوی کرد. بازی مقابل تیم‌های مهدی تارتار خیلی سخت است، حتی استقلال با استراماچونی مقابل تیم تارتار در مسجدسلیمان متوقف شد و با سرمربیگری مجیدی در‌حالی‌که به‌تازگی از مرحله پلی‌آف به مرحله گروهی لیگ قهرمانان صعود کرده بود و بازیکنان ازلحاظ روحی و روانی در اوج قرار داشتند، به‌سختی در تهران ۲ بر ۱ نفت مسجدسلیمان را شکست داد.

یعنی اعتقاد دارید به قول فوتبالی‌ها تیم‌های تارتار چرک بازی می‌کنند؟

بهتر است بگوییم فضاها را می‌گیرند، یعنی این تیم با آن بازیکنانی که دارد فضاها را می‌بندد و مقابل چنین تیم‌هایی بازی سخت می‌شود.

با همه این حرف‌ها انتقادها از فکری زیاد است و حتی برخی به‌دنبال جانشین برای این مربی هستند. این موضوع چقدر می‌تواند در این مقطع که فصل تازه آغاز شده در روند استقلال تاثیرگذار باشد؟

برای انتقاد خیلی زود است. تیم الان در بالای جدول است و با تیم اول جدول سه امتیاز اختلاف دارد که بازی رودرروی آنها نیز انجام نشده است و هنوز ۲۶ هفته از لیگ باقی مانده، درواقع بازی‌های اصلی هنوز برای استقلال انجام نشده، پس آنالیز و ارزیابی و حتی انتقاد با توجه به این موضوع برای کادر فنی استقلال و این تیم بسیار زود است، ضمن اینکه این تیم هنوز همه بازیکنانش را در اختیار ندارد.

استقلال سه هفته دیگر باید بدون دیاباته به میدان برود. آیا این موضوع تیم را با مشکل مواجه نمی‌کند؟

دیاباته بازیکنی است که در خط حمله مدافعان حریف را خیلی اذیت می‌کند، هرچند ارسلان مطهری هم یک بازیکن پرجنب‌وجوش و پرتلاش به‌شمار می‌رود و واقعا استقلال سه مهاجم خیلی خوب دارد. امیدوارم که این اتفاق نیفتد.

عوامل جانبی و متغیرهای فرعی مثل قضاوت داوران که در این چندهفته به‌ضرر استقلال بوده یا ورزشگاه محل برگزاری و شرایطی از این دست که به مسائل فنی ربطی ندارد، در این چهارهفته چقدر در نتایج استقلال موثر بوده است؟

نمی‌توانیم بگویم تاثیرگذار نبوده، اما به‌نظر من می‌شود به‌قدری قوی شد که این عوامل را هم پشت سر گذاشت. امیدوارم شرایط طوری شود که همه تیم‌ها عادلانه با هم رقابت کنند.

صحبت پایانی؟

ما طرفدار استقلال هستیم و همیشه آرزوی موفقیت این تیم را داریم. من شدیدا اعتقاد دارم که اگر استقلال نتیجه بگیرد، بازیکنی که در کل تاریخ این باشگاه فقط یک‌دقیقه بازی کرده یا مربی‌ای که فقط یک بازی روی نیمکت نشسته باشد هم با نتیجه گرفتن استقلال با هر بازیکن و مربی می‌تواند سرش را در جامعه بالا بگیرد، بنابراین بهترین راه، همدلی و حمایت است، هرچند باید اجازه دهیم مسئولان تصمیمات را بگیرند و ما هم فشار را از روی بازیکنان و کادرفنی برداریم تا بتوانند بهترین کیفیت خود را نشان بدهند. هر بازیکن یا مربی قطعا دوست دارد با هر تیمی که در آن کار می‌کند نتیجه بگیرد، اما وقتی تحت فشار قرار بگیرد عملکردش طبعا نزول می‌کند و رو به پایین می‌آید، بنابراین اجازه دهیم زمان کیفیت‌ها را نشان دهد و تیم بتواند در آرامش کارش را پیش ببرد.

 * نویسنده: محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار